388-Αποκατάσταση επενδυτικού κλίματος στην Θράκη και οι περιπτώσεις κλειστών λειτουργικών μονάδων (ΕΝΚΛΩ, ΣΕΛΜΑΝ κ.α.) αλλά και εργοστασίων– κουφαριών στην ΒΙΠΕ Κομοτηνής

Αριθμ. Πρωτοκόλλου: 388 / 13-10-2017

Αθήνα 13-10-2017

ΕΡΩΤΗΣΗ

Προς: Α) Υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης Β) Οικονομίας και Ανάπτυξης

ΘΕΜΑ: Αποκατάσταση επενδυτικού κλίματος στην Θράκη και οι περιπτώσεις κλειστών λειτουργικών μονάδων (ΕΝΚΛΩ, ΣΕΛΜΑΝ κ.α.) αλλά και εργοστασίων– κουφαριών στην ΒΙΠΕ Κομοτηνής 

Η Θράκη τα τελευταία 15 χρόνια βρίσκεται στην κορυφή της αποβιομηχάνισης σε επίπεδο χώρας, πληρώνοντας το βαρύ τίμημα των στρεβλώσεων του αναπτυξιακού μοντέλου που επιβλήθηκε μετά το 1990, της φορολογικής αφαίμαξης των επιχειρήσεων της, των αντικινήτρων που προέκυπταν από την γεωγραφική της θέση και την απόστασής της από τις μεγάλες εσωτερικές αγορές, των λανθασμένων επιλογών ως προς την επιχορήγηση πληθώρας επιχειρηματικών σχεδίων ασύμβατων με την αναπτυξιακή φυσιογνωμία της περιοχής και το παραγωγικό της πρότυπο, αλλά και της έντονης δυσφήμησης και συκοφάντησης που δέχθηκε η Θράκη ως δήθεν “El Dorado” απατεώνων επενδυτών, που χρησιμοποιήθηκε στην συνέχεια ως προπέτασμα καπνού για την κατοπινή εγκατάλειψή της.

Η ΒΙΠΕ Κομοτηνής που έφτασε να διαθέτει στα μέσα της δεκαετίας του 1990 περισσότερες από 90 λειτουργούσες μονάδες που έδιναν δουλειά σε χιλιάδες εργαζομένους και να αποτελεί την δεύτερη μεγαλύτερη βιομηχανική ζώνη της Β. Ελλάδας μετά από εκείνες της Θεσσαλονίκης και τους Κιλκίς, σήμερα είναι γεμάτη με κλειστά εργοστάσια –κουφάρια, με τις λειτουργούσες μονάδες να μην υπερβαίνουν τις 30 και εκείνες που βρίσκονται σε πλήρη 24ωρη λειτουργία τις 10.

Όλες οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων αναφέρονται με διαφορετική ιδεολογική αφετηρία στην περίφημη παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, χωρίς όμως να διακόπτεται η φθίνουσα πορεία της περιοχής ως προς τα επενδυτικά προγράμματα στον δευτερογενή τομέα.

Το μέσο κατά κεφαλή ΑΕΠ για το 2015 έφθανε στην ΑΜ-Θ μόλις στο 48% του μέσου κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Ε.Ε., στην τελευταία θέση σε επίπεδο χώρας μαζί με την περιφέρεια Ηπείρου.

Στην ΠΑΜ-Θ, τα διαρθρωτικά προβλήματα δεν έχουν μέχρι σήμερα αντιμετωπισθεί συστηματικά και παρά τις πολιτικές που εφαρμόστηκαν στο παρελθόν οι ανισότητες επιμένουν, ενώ η φτώχεια και η ανεργία αυξάνονται, ιδιαίτερα μετά το 2008.

Οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης αποτυπώνονται στην απώλεια 37.500 θέσεων εργασίας κατά την περίοδο 2009-2014 (Eurostat) με το δευτερογενή τομέα να σημειώνει τη μεγαλύτερη μείωση (30,6%) και αύξηση του ποσοστού ανεργίας από 14,5% το 2010, σε 24,7% το 2014, με μεγαλύτερη ένταση στους νέους (50,7% το 2014).

Ενδεικτικά αναφέρεται ότι στον Έβρο, έχουν κλείσει στην διάρκεια της κρίσης το 63% μεταποιητικών ΑΕ και ΕΠΕ και στην Ροδόπη το 34%.

Αντιθέτως, η συμμετοχή της ΑΜ-Θ στο πεδίο των εξαγωγών θεωρείται αρκετά σημαντική, από την άποψη ότι είναι σχεδόν ανάλογη της πληθυσμιακής βαρύτητας της Περιφέρειας.

Η περίπτωση της αναβίωσης τουλάχιστον δύο μονάδων της ΕΝΚΛΩ του πρώην Ομίλου Λαναρά που είναι εγκαταστημένες στην ΒΙΠΕ Κομοτηνής, προβλήθηκε από την αρχή της θητείας της παρούσας κυβέρνησης ως το αναπτυξιακό πρότυπο επαναλειτουργίας μεγάλων αντίστοιχων μονάδων. Άλλοτε με την συμμετοχή των εργαζομένων στο νέο επενδυτικό σχήμα που θα δημιουργούνταν και άλλοτε με την εξεύρεση στρατηγικού επενδυτή, που θα συνέβαλε καθοριστικά στην υλοποίηση αυτών των σχεδίων. Σε αυτό το πλαίσιο θα επαναλειτουργούσαν τα Κλωστήρια Ροδόπης και Μαρώνειας και θα επέστρεφαν στην εργασία τους περίπου 400 εργαζόμενοι.

Στην περίπτωση, μιας άλλης εμβληματικής επένδυσης, αυτής του κλειστού εργοστασίου της ΣΕΛΜΑΝ η οποία επίσης έτυχε επισκέψεων από υπουργικά κλιμάκια στην ΒΙΠΕ Κομοτηνής, μετά την αποτίμηση των εγκαταστάσεων που ολοκληρώθηκε τον Μάρτιο του 2016 εκδόθηκαν οι σχετικές δικαστικές  αποφάσεις με τις οποίες ήδη έχει εγκριθεί η πώληση του εργοστασίου της Κομοτηνής και έχουν αξιολογηθεί το κόστος της αγοράς και το τίμημα, ενώ οι πληροφορίες αναφέρουν ότι υπάρχει ενεργό επενδυτικό ενδιαφέρον από μεγάλους Ομίλους του εξωτερικού.

Παραμένει όμως  εξαιρετικά δύσκολο με το θολό επενδυτικό τοπίο και το δυσχερές φορολογικό περιβάλλον που επικρατεί σήμερα στην Ελλάδα να γίνει οποιαδήποτε επενδυτική κίνηση. Να σημειωθεί ότι αν προχωρήσει η συγκεκριμένη εξαγορά, το κομμάτι της δικαστικής απόφασης περιλαμβάνει και την επαναπρόσληψη 70-80 πρώην εργαζομένων της εταιρίας αυτής.

Εντωμεταξύ, από την μονάδα παραγωγής πλαστικών συσκευασίας πολυπροπυλενίου της DIAXON, θυγατρικής του Ομίλου των ΕΛΠΕ που λειτουργεί σε 24ωρη βάση από το 2000 στην ΒΙΠΕ Κομοτηνής και απασχολεί περίπου 130 εργαζομένους, έχει τεθεί ο στρατηγικός στόχος της δημιουργίας μιας νέας-τρίτης γραμμής παραγωγής που θα απασχολήσει επιπλέον 20 έως 30 εργαζομένους, καλύπτοντας ένα ακόμη κενό στον τομέα των θέσεων εργασίας στην πολύπαθη Ροδόπη.

Για την επίτευξη του στόχου της αναβίωσης κλειστών εργοστασίων-κουφαριών στην ΒΙΠΕ Κομοτηνής και στις άλλες ΒΙΠΕ της Θράκης, Ξάνθης και Αλεξανδρούπολης που συχνά γίνεται γνωστό ότι λεηλατούνται από αγνώστους οι οποίοι κόβουν και μεταπωλούν για παλιοσίδερα ό,τι έχει απομείνει από άλλοτε κραταιές και μεγάλες εγκατεστημένες μονάδες, απαιτούνται νέα επενδυτικά σχήματα που θα προκύψουν όταν επιτευχθεί η πλήρης απελευθέρωση από νομικά και λοιπά βάρη. Επίσης, η ενίσχυση των επιχειρήσεων που κινδυνεύουν με πτώχευση ή αναβίωση πτωχευμένων με την θεσμοθέτηση νέων νόμιμων εργαλείων και δυνατοτήτων (εξαγορές, μειώσεις βαρών), καθώς και η μείωση των διαδικασιών και η άρση της πολυπλοκότητας του επενδυτικού περιβάλλοντος.

Παρόλα αυτά και αντί να υπάρξει άρση αντικινήτρων για τον δευτερογενή τομέα παραγωγής στην Θράκη, η κυβέρνηση με το πρόσχημα των απαγορεύσεων της επιτροπής ανταγωνισμού της Ε.Ε., που όμως αμφισβητείται έντονα πολιτικά και νομικά μέχρι και σήμερα, αρνήθηκε να καταβάλει την επιδότηση του κόστους εργασίας του 12% και 4% , που έχει θεσμοθετηθεί από το 1976, η καταβολή του οποίου εκκρεμεί από το α’ εξάμηνο του 2010 έχοντας ανέλθει σε ένα ποσό που αθροιστικά για τις επιχειρήσεις της Θράκης και της Ανατολικής Μακεδονίας φθάνει τα 240 εκατ. ευρώ, με συνέπειες για μια μερίδα επιχειρήσεων μη αναστρέψιμες από την παρατεταμένη αφερεγγυότητα της πολιτείας απέναντί τους.

Μετά τα παραπάνω ερωτάσθε:

Α) Γιατί η Θράκη δεν θωρακίζεται με φορολογικά κίνητρα που θα μπορούσαν να μετατρέψουν σε ανταγωνιστικό πλεονέκτημα την γεωγραφική της εγγύτητα με αναδυόμενες βαλκανικές οικονομίες που θα ήθελαν να επενδύσουν στον ελληνικό χώρο με μια πιθανή εγκατάστασή τους στην περιοχή ή και την έγερση των ενδιαφέροντος για την περιοχή ημεδαπών και Ευρωπαίων επενδυτών;

Β) Γιατί κόπηκαν, ανεστάλησαν και τελικώς απομειώθηκαν ή και εξαφανίστηκαν αναπτυξιακά κίνητρα που θεσπίστηκαν ειδικά για την Θράκη τις προηγούμενες δεκαετίες, όταν είναι αποδειγμένη από τα επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ και της Eurostat, η μεγάλη απόκλιση των αναπτυξιακών της μεγεθών από τις υπόλοιπες ελληνικές περιφέρειες και φυσικά από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο;

Γ) Με ποιον τρόπο σκοπεύει η κυβέρνηση να αντιμετωπίσει το πρόβλημα των κλειστών εργοστασίων –κουφαριών στις ΒΙΠΕ της Θράκης;

Δ)   Πώς είναι δυνατόν το ελληνικό Δημόσιο ως προνομιακός πιστωτής να μη συμμετέχει σε καμία διαδικασία πτώχευσης «δικών του» επιχειρήσεων εδώ και χρόνια, αφήνοντας μεγάλη πρωτοβουλία κινήσεων στον εκάστοτε εκκαθαριστή;

Ε) Πώς γίνεται μια επένδυση, όπως της Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας (πρώην Λαναρά), για την οποία υπάρχει ευρεία διακομματική συναίνεση, στην οποία ο επενδυτής έχει καταθέσει εγγυητική επιστολή 100 εκατομμυρίων ευρώ, την οποία στηρίζουν ενθέρμως οι εργαζόμενοι, η τοπική κοινωνία και κατά τα λεγόμενά της και η ίδια η κυβέρνηση, να βαλτώνει επί χρόνια παρά τις όποιες καλές προθέσεις και ένα επεξεργασμένο επιχειρηματικό σχέδιο;

ΣΤ) Υπάρχει πλάνο ανάπτυξης τρίτης γραμμής παραγωγής για την μονάδα της DIAXON, θυγατρικής των ΕΛΠΕ, στην ΒΙΠΕ Κομοτηνής και αν ναι, πότε αυτό θα ενεργοποιηθεί;

Ο ερωτών βουλευτής

Ιλχάν Αχμέτ, Ροδόπης