Χαιρετισμός Ιλχάν Αχμέτ στην ημερίδα των Νέων Σοσιαλιστών

Χαιρετισμός Ιλχάν Αχμέτ στην ημερίδα των Νέων Σοσιαλιστών

Κομοτηνή 16-11-2016

Αξιότιμη πρόεδρε του ΠΑΣΟΚ και της Δημοκρατικής Συμπαράταξης,

Αγαπητή Φώφη,

Νέοι και Νέες του Δικτύου Νεολαίας του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος,

Αγαπητοί σύντροφοι και φίλοι,

Αποτελεί ξεχωριστή τιμή για μένα η δυνατότητα που μου δίνετε να απευθύνω χαιρετισμό στις εργασίες της ημερίδας σας.

Όχι μόνο γιατί τα ερωτήματα αυτής της ημερίδας είναι περισσότερο επίκαιρα σήμερα όσο ποτέ άλλοτε στην χειμαζόμενη από την κρίση ελληνική κοινωνία αλλά και γιατί πιστεύω ακράδαντα ότι οι νέοι των προοδευτικών και δημοκρατικών κομμάτων της Ευρώπης, αποτελούν την μεγαλύτερη ελπίδα για μια σταθερή πορεία προς την δημοκρατική και θεσμική ολοκλήρωση της Ενωμένης Ευρώπης.

Κόντρα στις φωνές της διάλυσης, της μισαλλοδοξίας και της αναβίωσης των εθνικισμών που δίχασαν και προκάλεσαν συντριπτικά πλήγματα στους λαούς της Γηραιάς Ηπείρου μας, στην διάρκεια του 20ου αιώνα.

Θα μου επιτρέψετε να επιχειρήσω να δώσω πολύ συνειδητές απαντήσεις, στα τρία κεντρικά ερωτήματα της σημερινής σας συνάντησης.

Ερώτημα πρώτο: Είμαστε μία χαμένη γενιά;

Θα πω ότι η νέα γενιά των δύο πρώτων δεκαετιών του 21ου αιώνα είναι μία αδικημένη γενιά αλλά όχι μια χαμένη γενιά.

Και εξηγούμαι: Οι προκλήσεις της εποχής μας είναι τεράστιες. Η τεχνολογική εξέλιξη, η έρευνα, η καινοτομία, η επιστημονική γνώση, η επικοινωνία βρίσκονται στο απόγειό τους.

Συσσωρεύεται ένα μοναδικό στην παγκόσμια ιστορία απόθεμα πνευματικού πλούτου.

Μια τεράστια οικονομική επένδυση στην εκπαίδευση, στην γνώση, στην επιστημονική εξειδίκευση, συντελείται στις μέρες μας.

Και την ίδια στιγμή όμως παρατηρούμε την διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, με τον άδικο καταμερισμό του παραγόμενου πλούτου, την απορύθμιση των εργασιακών σχέσεων, την κακά αμειβόμενη και ανασφάλιστη εργασία, που επιτείνει την ανασφάλεια και τα οικονομικά αδιέξοδα της νέας γενιάς.

Χάνεται λοιπόν η μάχη της γενιάς μας, της γενιάς σας; Και έρχομαι στο δεύτερο ερώτημά σας, για τον αν είστε καταδικασμένοι να μεταναστεύσετε.

Θέλω να σας εξομολογηθώ ότι προέρχομαι από μια κοινωνική τάξη και από μια πληθυσμιακή ομάδα που δεν βρήκε τίποτα έτοιμο και τίποτα εύκολο στην ζωή της.

Ξεκίνησα την προσπάθειά μου χωρίς μεγάλες οικονομικές δυνατότητες και φοίτησα σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα, αυτό της μειονοτικής εκπαίδευσης στην Θράκη, γεμάτο από στρεβλώσεις, σκοπιμότητες και εκπαιδευτικά ελλείμματα.

Και όμως. Ακόμα και όταν έφυγα για τέσσερα χρόνια στο εξωτερικό για να σπουδάσω, ποτέ δεν σκέφθηκα την μετέπειτα ζωή μου μακριά και έξω από την Ελλάδα και την Θράκη.

Ακόμα κι αν κάποια στιγμή όλα φαίνονται χαμένα, να είστε βέβαιοι ότι πάνω σε σας θα χτιστεί το μέλλον αυτού του τόπου.

Στους ανθρώπους, δηλαδή, που θα μετατρέψουν την κρίση σε ευκαιρία και απέναντι στα σύνδρομα του φόβου και της φυγής, θα αντιπαρατάξουν την θέλησή τους για αγώνα και καταξίωση στον τόπο τους.

Το δικαίωμα στην Παιδεία θα γίνει προνόμιο μόνο για τους έχοντες, μόνο εφόσον το επιτρέψουμε εμείς οι ίδιοι να συμβεί αυτό για να έρθω στο τρίτο ερώτημα της ημερίδας σας

Η μάχη με την κοινωνική αδικία, τις ανισότητες, τις ελίτ και τις ολιγαρχίες που επιδιώκουν την κοινωνική σας περιθωριοποίηση, δεν μπορεί να είναι νικηφόρα για όσους υποστέλλουν την σημαία του αγώνα, της προσπάθειας, για όσους δεν έχουν πίστη στις δυνάμεις τους και στην προοπτική τους.

Το δικαίωμα στην μόρφωση και τα μέσα που παρέχει η Πολιτεία για να εξασφαλίζει την ισότιμη πρόσβαση όλων σε αυτήν, αποτελεί στοιχείο που καθορίζει την ποιότητα της Δημοκρατίας μας, την επάρκεια λειτουργίας των θεσμών και τον πνευματικό πλούτο των κοινωνιών μας.

Αυτόν τον αγώνα αξίζει να τον δώσετε.

Δεν το εκχωρούμαι σε κανέναν,

δεν παραιτούμαστε από αυτόν,

δεν στρέφουμε τα νώτα μας στο δικό μας μέλλον.

Γιατί ο αγώνας για μια καλύτερη ζωή είναι ο δικός σας αγώνας.

Είναι η μάχη της γενιάς σας που να είστε βέβαιοι ότι παρά τις πρόσκαιρες δυσκολίες, θα είναι μάχη νικηφόρα που θα ξαναφέρει το χαμόγελο και την ελπίδα στην γκρίζα πραγματικότητα των καιρών μας.

Σας ευχαριστώ πολύ