Ιλχάν Αχμέτ στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»: Δεν γίνεται να αρνηθώ ένα ανθρώπινο δικαίωμα σε συμπολίτες μας
Το νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια κινούνταν σε μεταρρυθμιστική κατεύθυνση, ήταν μια μεγάλη τομή
Ο Ιλχάν Αχμέτ υπερψήφισε τον γάμο, όχι όμως και την τεκνοθεσία.
Σταύρος Τζίμας 20.02.2024
Στο Ισλάμ η ομοφυλοφιλία (λιχουάτ) αποτελεί βαρύτατο αμάρτημα το οποίο επισύρει την οργή του Αλλάχ και αιώνιες τιμωρίες. Σε κάποιες «σκληρές» ισλαμικές χώρες, όπως η Σαουδική Αραβία, το Ιράν, το Πακιστάν, το Αφγανιστάν, προβλέπονται ποινές όπως μαστίγωμα, λιθοβολισμός, κάψιμο στην πυρά, ενώ στη γειτονική Τουρκία από το 1988 η αλλαγή φύλου είναι νόμιμη, πλην όμως οι ομοφυλόφιλοι δεν μπορούν να παντρευτούν μεταξύ τους, ούτε να υιοθετήσουν παιδιά, τους απαγορεύεται να δώσουν αίμα, ενώ απαλλάσσονται της στράτευσης ως πάσχοντες από «ψυχοσεξουαλική διαταραχή».
Στα καθ’ ημάς, οι μη νόμιμοι μουφτήδες της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη αποδοκίμασαν το νομοσχέδιο και στο Κοινοβούλιο μόνο ένας εκ των τεσσάρων μειονοτικών βουλευτών, ο Ροδόπης Ιλχάν Αχμέτ (ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ), αψήφησε τον φετφά του Κορανίου και την πιθανή «μουρμούρα» των μουσουλμάνων ψηφοφόρων και υπερψήφισε τον γάμο, όχι όμως και την τεκνοθεσία – οι άλλοι τρεις (ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ) επέλεξαν την αποχή.
«Το νομοσχέδιο οπωσδήποτε κινούνταν σε μεταρρυθμιστική κατεύθυνση, ήταν μια μεγάλη τομή», λέει στην «Κ» ο κ. Ιλχάν Αχμέτ και εξηγεί: «Σαφώς και η παράταξη που προέρχομαι, ως ένας προοδευτικός χώρος, δεν μπορούσε να μην υπερψηφίσει αυτό το νομοσχέδιο. Είμαι ένας θρησκευόμενος άνθρωπος που πιστεύει στον Θεό, αλλά όχι ως ακραίος ισλαμιστής. Συνεπώς, σε αυτό το επίπεδο δεν είχα συνειδησιακό δίλημμα, γιατί έχω μια διαφορετική θεολογική προσέγγιση. Είχα όμως θέμα όσον αφορά την τεκνοθεσία, γιατί η άποψή μου είναι ότι τα ομόφυλα ζευγάρια δεν μπορούν να εκπληρώσουν αυτόν τον σκοπό.
Υπάρχει όμως και μια άλλη παράμετρος στην ψήφο μου. Δεν γίνεται εγώ που θέλω μια σύγχρονη μειονότητα, ελεύθερη από τα δεσμά της, ανεξάρτητη στη συνείδησή της, που να είναι κοντά στα δυτικά, φιλελεύθερα πρότυπα των κοινωνιών, που να διεκδικεί τη χειραφέτησή της και την ισότητα των δικαιωμάτων της σε όλα τα επίπεδα, από την άλλη πλευρά να αρνηθώ ένα ανθρώπινο δικαίωμα σε μια άλλη μερίδα συμπολιτών μας. Θέλω με τη στάση μου να στείλω μήνυμα και στις νεότερες γενιές εναντίον του φόβου, σε μια συμπεριληπτική κοινωνία όπου όλοι θα υπερασπίζονται τα πιστεύω τους δημοκρατικά και ελεύθερα».
«Αισθάνεστε ότι η ψήφος σας απηχεί το αίσθημα των ομόθρησκων και κατά τεκμήριο συντηρητικών ψηφοφόρων;», τον ρωτάμε. «Μια κοινωνία, ιδίως όταν είναι μειονότητα, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί συλλήβδην συντηρητική», απαντάει. «Το θρησκευτικό συναίσθημα αφορά τη σχέση κάθε ανθρώπου με τον Θεό. Από εκεί και μετά, σε μια δημοκρατική χώρα, κάθε μειονότητα, θρησκευτική, γλωσσική, εθνοτική, σεξουαλική κ.λπ., οφείλουμε να τη συνδράμουμε για να διατηρήσει την ετερότητά της. Επομένως, ορθώς η κυβέρνηση με αυτόν τον νόμο έκανε ένα περαιτέρω βήμα στην προστασία των μειονοτήτων. Γι’ αυτό και η δική μας η μειονότητα στη Θράκη χρειάζεται να ενθαρρυνθεί και να αναδείξει την ετερότητά της όχι ως κίνδυνο, αλλά ως πλούτο για την ελληνική κοινωνία».
Για τη μουσουλμανική κοινωνία της Θράκης «το θέμα ήταν και παραμένει ένα ταμπού», σημειώνει ο κ. Ιλχάν Αχμέτ. «Εντός της μειονότητας ασφαλώς και συζητήθηκε χαμηλοφώνως και με καταγγελτικό τόνο από κάποιους ακραίους, πολιτικούς παρά θρησκευτικούς, κύκλους, οι οποίοι θέλουν πάντα να εκμεταλλεύονται το πιστεύω των ανθρώπων προκειμένου να χαράξουν μια σκληρή πολιτική».
«Ο κ. Ιλχάν Αχμέτ που συγκρούστηκε στις εκλογές ανοιχτά με τον Τούρκο πρόξενο, τώρα υπερθερμάτισε στον γάμο των ομοφύλων, δεν νομίζει ότι ρισκάρει πολιτικά;». Τον ρωτάμε. «Εγώ δεν συγκρούστηκα με κράτη, ούτε με την Τουρκία ούτε με κανένα άλλο, όπως κάποιοι αντίπαλοί μου σκοπίμως διακινούν, αλλά με έναν συγκεκριμένο πρόξενο ο οποίος συμπεριφέρθηκε με σκαιό τρόπο έναντι ενός εκλεγμένου βουλευτή του ελληνικού Κοινοβουλίου και του ελληνικού λαού, προσπαθώντας να χειραγωγήσει και να παρέμβει στη βούληση των ψηφοφόρων», απαντάει. «Την πρόβλεψη ότι δεν θα εκλεγώ στις επόμενες εκλογές την ακούω εδώ και είκοσι χρόνια από τους αντιπάλους μου στη Θράκη, και θα έλεγα ότι αποτελεί έναν δικό τους ευσεβή πόθο. Ομως η μειονότητα απέδειξε, ιδίως στις τελευταίες εκλογές, που δέχθηκα ακόμη και απειλές για φυσική μου εξόντωση, ότι δεν υποτάσσεται σε παραθεσμικά και παρακρατικά κελεύσματα. Αντεξαν οι ψηφοφόροι μου γιατί ήμουν πάντα ειλικρινής μαζί τους και στάθηκα στο πλευρό τους και στις πιο δύσκολες συνθήκες».
«Ισότητα ευκαιριών»
«Ποια μεγάλη μεταρρύθμιση έχει ανάγκη η μειονότητα», ρωτάμε, κλείνοντας τη συζήτησή μας, τον κ. Ιλχάν Αχμέτ. «Πέρα από τα κλασικά μειονοτικά δικαιώματα (εκπαίδευση, θρησκεία, συλλόγους κ.λπ.) πρέπει να δώσουμε ισότητα ευκαιριών σε όλα τα επίπεδα, έτσι ώστε η ελληνική πολιτεία να κάνει το επόμενο βήμα και να αξιοποιεί στη διοικητική δομή, την πολιτική, τη δημόσια διοίκηση, πολίτες από τη μειονότητα. Μόνο έτσι θα δοθεί και ένα μήνυμα ότι σε αυτή τη χώρα δεν υφίστανται πλέον διαχωρισμοί και ότι ο καθένας αναμετράται και επιλέγεται πλέον μόνο με βάση τα προσόντα του και τίποτε άλλο. Γιατί να μην υπάρξει και από τη μειονότητα μέσα από τα κόμματα ένας εκπρόσωπός μας στο Ευρωκοινοβούλιο, για παράδειγμα; Εγώ δεν θέλω να είμαι ήρωας και δεν είναι αυτός ο ρόλος μου. Θέλω να είμαι χρήσιμος για τη μειονότητα και στην Ελλάδα και να γίνω ένα παράδειγμα για την κοινωνική απελευθέρωση».