ΕΡΩΤΗΣΗ 2960: Σύγχυση για το καθεστώς που διέπει την λειτουργία του Ιεροσπουδαστηρίου Χαϊριγιέ της Κομοτηνής

ΕΡΩΤΗΣΗ

Αριθμός Πρωτοκόλλου: 2960/28-12-2020

Αθήνα, 28.12.2020

Προς την Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων

Θέμα: Σύγχυση για το καθεστώς που διέπει την λειτουργία του Ιεροσπουδαστηρίου Χαϊριγιέ της Κομοτηνής.

Ο Νόμος 694/1977 – ΦΕΚ 264/Α/16-9-1977 «Περί Μειονοτικών Σχολείων της Μουσουλμανικής Μειονότητος εις Δ. Θράκην» αναφέρεται σε όλες τις λειτουργικές, διοικητικές, εκπαιδευτικές δομές των οικείων σχολείων, όπως μεταξύ άλλων σε εκλογή σχολικής εφορείας και σε ορισμό Διευθυντή κ.λ.π., θεσμοί που αφορούν αποκλειστικά και μόνο σε «Μειονοτικά Σχολεία της Θράκης».

Με το από 13-8-2020 έγγραφο με αριθμό πρωτοκόλλου 105398/Θ2 της αναπληρώτριας προϊσταμένης της διεύθυνσης θρησκευτικής εκπαίδευσης και διαθρησκευτικών σχέσεων  του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Ελένης Κόλλια, που απευθύνεται προς τον διευθυντή και υποδιευθυντή του μουσουλμανικού Ιεροσπουδαστηρίου Κομοτηνής, ζητείται εφεξής «να χρησιμοποιείται σε κάθε περίσταση η ακριβής και πλήρης αναγραφή της ονομασίας του ως “Μουσουλμανικό Ιεροσπουδαστήριο Κομοτηνής”, χωρίς συντμήσεις.»

Σε συνέχεια, μάλιστα, αυτής της ιεραρχικής εντολής, αντικαταστάθηκε πρόσφατα και η ταμπέλα στην πρόσοψη του Ιεροσπουδαστηρίου το οποίο μετονομάστηκε σε «Μουσουλμανικό Ιεροσπουδαστήριο Χαϊριγιέ, Κομοτηνής, Γυμνάσιο Λύκειο».

Κυρία Υπουργέ,

Το Ιεροσπουδαστήριο Χαϊριγιέ ιδρύθηκε το 1455 ως βακούφι χάριν εκπαιδευτικών  σκοπών και είναι το πρώτο αντίστοιχο Ιεροσπουδαστήριο «Μεντρεσέ» των Βαλκανίων. Ο ισχύον νόμος 3647/2008 που ρυθμίζει θέματα βακουφίων της Θράκης προβλέπει στο άρθρο 19 την ύπαρξη σχολικών βακουφίων, όπως είναι και το Ιεροσπουδαστήριο Χαϊριγιέ Γυμνάσιο-Λύκειο της Κομοτηνής –Θράκης.

Εν προκειμένω στις παραγράφους 1 και 2 του άρθρου 19 του νόμου 3647/2008,  αναφέρονται τα εξής:  «1.Στην περίπτωση που ένα Βακούφιο συνίσταται σε σχολείο, περιλαμβανομένου και τυχόν περιουσιακού στοιχείου, κινητού ή ακινήτου, με το οποίο έχει προικισθεί κατά το παρελθόν σύμφωνα με τον Ιερό Ισλαμικό Νόμο, τον έλεγχο και τη διαχείρισή του ασκεί η αρμόδια αιρετή Σχολική Εφορία.

2.Η Σχολική Εφορία λογοδοτεί ετησίως ενώπιον της συνελεύσεως των γονέων και κηδεμόνων. Κατά τα λοιπά ισχύει η υπουργική απόφαση 6209/2002 «Καθήκοντα και αρμοδιότητες σχολικής Εφορίας στα μειονοτικά σχολεία της Θράκης» (ΦΕΚ 776 Β’/2002), όπως εκάστοτε ισχύει.»

Σύμφωνα, δε, με το άρθρο 2 του ιδίου νόμου ορίζεται ως Βακούφι το «αφιέρωμα κατά τον Ιερό Ισλαμικό Νόμο, που περιλαμβάνει ακίνητα ή/και κινητά περιουσιακά στοιχεία ή πρόσοδο υπέρ ευσεβούς, αγαθοεργού, κοινωφελούς γενικά σκοπού ή υπέρ φιλανθρωπικού, θρησκευτικού, ευαγούς ιδρύματος, που είτε υπάρχει είτε ιδρύεται για μη κερδοσκοπικό σκοπό.»

Κυρία Υπουργέ,

Η αντιφατικότητα και η αντινομία που στηρίζεται σε πράξεις της διοίκησης αναφορικά με την Μειονοτική Εκπαίδευση στην χώρα μας, δημιουργεί σύγχυση και προβληματισμούς στην σχολική κοινότητα αλλά και στο σύνολο της μειονοτικής κοινωνίας της Θράκης.

Αντίστοιχη σύγχυση προκαλείται και από την δημοσιευμένη στο ΦΕΚ Τεύχος Β 4653/18-10-2018, υπουργική απόφαση με αριθμό 158155/Θ2 του τότε Υπουργού Παιδείας Έρευνας & Θρησκευμάτων κ. Γαβρόγλου για τον «διορισμό Διευθυντών-ντριών / Υποδιευθυντών-ντριών Μουσουλμανικών Ιεροσπουδαστηρίων Θράκης, όπου κατά παράδοξο τρόπο γίνεται επίκληση των άρθρων του νόμου 694/1977 – ΦΕΚ 264/Α/16-9-1977 «Περί Μειονοτικών Σχολείων της Μουσουλμανικής Μειονότητος εις Δ. Θράκην» και καταλήγει να μιλά γενικά για «Μουσουλμανικά Ιεροσπουδαστήρια Θράκης»!

Στην σειρά των αντιφατικών διοικητικών πράξεων και αποφάσεων που σχετίζονται με την Μειονοτική Εκπαίδευση, έρχεται να προστεθεί  το πρόσφατο έγγραφο με την μορφή ιεραρχικής εντολής της αναπληρώτριας προϊσταμένης της διεύθυνσης θρησκευτικής εκπαίδευσης και διαθρησκευτικών σχέσεων του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Ελένης Κόλλια, με την οποία άλλαξε εν μία νυκτί η ονομασία ενός σχολικού βακουφίου, όπως είναι το Ιεροσπουδαστήριο Χαϊριγιέ Κομοτηνής, από Μ/ΚΟ σε Μουσουλμανικό!

Μετά τα παραπάνω εκτεθέντα:

Επειδή το Ιεροσπουδαστήριο Χαϊριγιέ ιδρύθηκε με αφιερωματικό χαρακτήρα, δηλαδή πρόκειται για βακούφιο του οποίου τόσο η λειτουργία όσο και η διοίκησή του διέπονται από τις διατάξεις που αφορούν την Μειονοτική Εκπαίδευση και έχουν εγγραφεί στο νόμο 694/1977-ΦΕΚ 264/Α/16-9-1977 «Περί Μειονοτικών Σχολείων της Μουσουλμανικής Μειονότητος εις Δ. Θράκην».

Επειδή, όπως προκύπτει σαφώς από τα ως άνω εκτεθέντα, το καθεστώς του Ιεροσπουδαστηρίου Κομοτηνής «Χαϊριγιέ» παραπέμπει ευδιακρίτως σε  Βακουφικό- Μειονοτικό σχολείο.

Επειδή, η αλλαγή της πινακίδας του σχολείου αυτού καθώς και η μετατροπή του σε «μουσουλμανικό» σε κάθε περίσταση – και στα έγγραφα που εκδίδει- χωρίς καμία αναφορά στο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας και διοίκησής του, δεν ανταποκρίνονται στην νομική και πραγματική του υπόσταση.

Επειδή, το πρόσφατο έγγραφο  για την αλλαγή ονομασίας στο Ιεροσπουδαστήριο Χαϊριγιέ Κομοτηνής, από Μ/ΚΟ σε Μουσουλμανικό, εγείρει εύλογες αμφιβολίες και ερωτηματικά ως προς τις προθέσεις της πολιτικής ηγεσίας για το νομικό του καθεστώς, δημιουργώντας παράλληλα σύγχυση περί του αν πρόκειται εντέλει για Δημόσιο ή Μειονοτικό, Βακουφικό σχολείο.

Ερωτάσθε:

Α) Ποιο κατά την άποψή σας είναι το νομικό καθεστώς που διέπει το δευτεροβάθμιο Ιεροσπουδαστήριο Χαϊριγιέ Κομοτηνής;

Β) Σκοπεύετε να προβείτε σε σωστό νομικό χαρακτηρισμό της επωνυμίας του Ιεροσπουδαστηρίου Κομοτηνής, που θα εναρμονίζεται με την κείμενη νομοθεσία;

Γ) Προτίθεστε στο πλαίσιο αυτό να διορθώσετε το λάθος και να επανέλθει η πινακίδα του Ιεροσπουδαστηρίου Κομοτηνής Χαϊριγιέ στην πρότερη της διατύπωση;

Δ) Θα δώσετε εντολή ώστε να ανακληθεί άμεσα το έγγραφο της αναπληρώτριας προϊσταμένης της διεύθυνσης θρησκευτικής εκπαίδευσης και διαθρησκευτικών σχέσεων του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Ελένης Κόλλια, που απευθύνεται προς τον διευθυντή και υποδιευθυντή «του μουσουλμανικού Ιεροσπουδαστηρίου Κομοτηνής», ζητώντας τους εφεξής «να χρησιμοποιείται σε κάθε περίσταση η ακριβής και πλήρης αναγραφή της ονομασίας του ως “Μουσουλμανικό Ιεροσπουδαστήριο Κομοτηνής”, χωρίς συντμήσεις»;

Ο ερωτών βουλευτής

Ιλχάν Αχμέτ