ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΕ ΣΤΑΥΡΟ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ

Αθήνα 13-1-2017

Αγαπητέ Σταύρο,

Η απόφαση μου για συμπόρευση με το Ποτάμι από το 2014, υπήρξε επιλογή ελπίδας για την δημιουργία ενός μεγάλου φορέα του πολιτικού Κέντρου. Ενός φορέα, με προοδευτικό πρόσημο στον χώρο των ιδεών του πολιτικού φιλελευθερισμού και των κοινωνικών δικαιωμάτων, με προοπτική αυτός ο χώρος να αποτελέσει τον Τρίτο Πόλο, που θα έδινε διέξοδο σε έναν κόσμο που αισθανόταν απογοήτευση και απόσταση από το υφιστάμενο πολιτικό περιβάλλον.

Έδωσα την μάχη και των δύο εκλογικών αναμετρήσεων του Ιανουαρίου και του Σεπτεμβρίου του 2015 στον νομό Ροδόπης, συμβάλλοντας με τις δυνάμεις μου προκειμένου το Ποτάμι να φέρει- και τις δύο φορές- το μεγαλύτερο ποσοστό του πανελλαδικά στην εκλογική μου Περιφέρεια, με αποκορύφωμα την εκλογή του Σεπτεμβρίου, όταν και φθάσαμε στο 17%.

Ως βουλευτής αυτούς τους 15 μήνες, θέλω να πιστεύω ότι άσκησα τα κοινοβουλευτικά μου καθήκοντα με ήθος και συνέπεια, αναδεικνύοντας θέματα της περιοχής μου, μετέχοντας ταυτόχρονα στο κοινοβουλευτικό έργο με όποιον τρόπο μού ζητήθηκε από τα όργανα του κόμματος.

Είναι, όμως, πασίδηλο πλέον, ότι ο κεντρικός πολιτικός στόχος του Ποταμιού, να καταστεί πρωταγωνιστής των πολιτικών εξελίξεων και να συμβάλει αποτελεσματικά στην ανασύνθεση του προοδευτικού-μεταρρυθμιστικού χώρου, τον τελευταίο χρόνο, έχει βαλτώσει επικίνδυνα.

Τις θέσεις μου άλλωστε για το θέμα αυτό, που είναι γνωστές σε σένα προσωπικά, τις έθεσα με παρρησία στις αλλεπάλληλες συνεδριάσεις της Κ.Ο.. Εκεί εξέφρασα, όπως και αρκετοί ακόμα συνάδελφοι βουλευτές, την αγωνία για την πορεία του χώρου. Την ανάγκη συγκλίσεων που θα μετουσίωναν σε πράξη τις διακηρύξεις για την δημιουργία ενός μεγάλου κεντρώου –μεταρρυθμιστικού και προοδευτικού πολιτικού οικοδομήματος, που θα άθροιζε δυνάμεις και θα έδινε τις απαντήσεις που επιζητά ένα σημαντικό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας.

Δυστυχώς, είναι ξεκάθαρο σήμερα, ότι, όπως συνέβη και με άλλα ανάλογα πολιτικά εγχειρήματα στο πρόσφατο παρελθόν, το Ποτάμι κινδυνεύει να υποστεί πολιτική συρρίκνωση, επιμένοντας σε έναν ιδιότυπο πολιτικό απομονωτισμό που εντέλει δεν βοηθά για να επιτευχθούν οι στόχοι που το ίδιο έθεσε.

Ως εκ τούτου, εκτιμώ ότι δεν μπορώ από εδώ και πέρα να μετέχω πολιτικά σε κάτι που δεν υπηρετεί το πλαίσιο που τέθηκε με τις κορυφαίες αποφάσεις του Συνεδρίου και των πολιτικών οργάνων του Ποταμιού, από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας του.

Θα συνεχίσω, όμως, να βρίσκομαι και να αγωνίζομαι στον ίδιο ευρύτερο χώρο, συνεπής με τα όσα προτείνω εδώ και πολύ καιρό για την ένωση δυνάμεων που θα μας καταστήσει πυλώνα σταθερότητας του πολιτικού μας συστήματος και θα δώσει μια νέα ελπίδα και διέξοδο στον λαό μας.

Με εκτίμηση

Ιλχάν Αχμέτ